வீடு மாறி விட்டேன்

10.12.2003
மனஓசை மௌனித்துப் போய் விட்டதாக உங்களுக்குத் தோன்றலாம்.
ஓசை கூடினாலும் எதை.. எங்கே தொடங்கி, எதை... எங்கே முடிப்பது என்று தெரியாது இருக்கும். வீடு மாறுகிறேன். பெரிய வீட்டில் இருந்து சிறிய வீட்டுக்கு மாறுவது என்பது மகா கடினம். சின்னச் சின்னதாகச் சேர்த்து வைத்ததை எல்லாம் எறிந்து விட வேண்டும் என்னும் போது மனசு மறுக்கிறது. எனது பிள்ளைகளின் ஒவ்வொரு அசைவையும் ஞாபகப் படுத்தும் பொக்கிசங்கள் அவை. பார்த்துப் பார்த்து... பத்திரப் படுத்தி.. நேரம் அசுர வேகத்தில் பறக்கிறது.

என்ன செய்தாலும் மனசின் ஒரு மூலையில் ஏதோ ஒரு ஏக்கம். எனது குழந்தைகள் யேர்மனிக்கு வந்ததிலிருந்து வாழ்ந்த வளர்ந்த வீடு. அதை விட்டுப் போகப் போகிறோம் என்பதில் கவலை. ஆனாலும் அவர்கள் தனித் தனியே போன பின் இந்தப் பெரிய வீட்டுக்கு அறா வாடகையையும் கட்டிக் கொண்டு நானும் கணவரும் தனியே என்ன செய்வது?

எனது மகள் கூட தொலைபேசியில் அழைத்து - அம்மா எங்கடை மூச்சுக்காற்று அந்த வீட்டுக்குள் இருக்கிறது. அதை விட்டுப் போறிங்களோ..? என்று கேட்கிறாள்.

உண்மையிலேயே வீடு மாறுவோம் என்று நானும் என் கணவருமாகத் தீர்மானித்த பின் பல வீடுகள் பார்த்தேன். எவ்வளவு நல்ல வீடு கிடைத்தாலும் எனது குழந்தைகளின் மூச்சுக் காற்றை நிறைத்து வைத்திருக்கும் இந்த வீட்டை விட மனமில்லாததால் ஏதோ ஒரு குறையைப் புதிதாகப் பார்க்கும் வீடுகளில் கண்டு பிடித்து வீடு மாறுவதை இழுத்தடித்துக் கொண்டு வந்தேன். இம்முறை எனது கணவருக்கு எந்த சாட்டும் சொல்ல முடியவில்லை. மாறித்தான் ஆவது என்றாகி விட்டது. ம்.........

ம்......... வீடு மாறி விட்டேன். 10.12.2003 அன்று எழுதியதை இங்கு பதிய முன் பழைய வீட்டில் இணைய இணைப்பு துண்டிக்கப் பட்டு விட்டது.
புதிய வீட்டுக்கான இணைய இணைப்பை எடுப்பதில் சில சிக்கல்கள் ஏற்பட்டதில் இவ்வளவு நாட்களும்................ ஓடி விட்டன.